
Bernard De Wulf
Zonet plaatste ik op de Facebook-groep ‘Voor Bernard Dewulf’:
‘Bernard Dewulf is allicht het slachtoffer van hen die bij hun ontbijt direct naar de beurspagina’s gaan in plaats van naar een vaak ontroerende column op de voorpagina. Is hij soms te ‘intimistisch’ zoals sommigen vinden? Zelf zie ik hem regelmatig een maatschappelijk thema beklijvend aankaarten. Zo herinner ik me ‘Maggy’ over een vluchtelinge. Bovendien durft hij niet alleen binnen het bedrijf mee zijn nek uitsteken, hij deed dat onlangs ook nog op de solidariteitsavond ‘Gaza on my mind’.
Het is nu aan ons om solidair te zijn met Bernard, Georges Timmerman, Hans Vandeweghe, Bert Bultinck, Filip Claus en de anderen.
Een zwarte bladzijde van het ‘liberalisme’
Ik hoop dat sommigen in de redactie van De Morgen van hun day-off profiteren om zich te bezinnen over de lofzangen die ze in de voorbije jaren formuleerden over het ‘liberalisme’, de weldaden van paars enz.
Vandaag daagt het voor velen. Money, money,…. it’s Van Thillo’s tune. En pittig paars detail: Karel Van Miert (sp.a) is nog altijd bestuurder van De Persgroep (net zoals van een dozijn andere multinationals).
Misschien willen sommigen bij De Morgen wel terug keren naar the roots. Althans naar de essentie daarvan. En uiteraard met wat we inmiddels samen bijleerden.
Daarnet wilde ik op de site van De Morgen reageren op het artikel over de staking bij de krant. Maar, tenzij ik fout keek: reageren kan dit keer niet. PersVRIJHEID zei u?
Gisteren was mijn vader (94), die ons in de jaren 50 syndicaal opvoedde met Het Volk, aan het grommelen over Het Nieuwsblad dat hem ondertussen, ongevraagd, in de plaats wordt besteld: “Dat is verdomme een liberale krant van die Leysen”. Maar de ‘alternatieven’ waaraan hij ondertussen dacht: ??? (Vanaf een bepaalde leeftijd vermijd je al te diepgaande discussies.)
Yves Vanbilsen said
Waar kan je op een iet of wat gestructureerde manier, het ongenoegen ventileren in verband met de ontslagen “De Morgen”- medewerkers?
krismerckx said
@ Yves Vanbilsen. De grootste mogelijkheid om de ontslagenen te steunen vind je op Facebook. Daar zijn ondermeer steungroepen opgericht voor Bernard Dewulf, Georges Timmerman, Hans Vandeweghe en mss nog anderen… Ik stuur je een van die groepen door. Je moet je dan wel gewoon inschrijven voor Facebook.
Erwin said
“Ik hoop dat sommigen in de redactie van De Morgen van hun day-off profiteren om zich te bezinnen over de lofzangen die ze in de voorbije jaren formuleerden over het ‘liberalisme’, de weldaden van paars enz.”
Wel Kris, ik hoop het ook, maar vrees er tegelijkertijd voor. Ik herinner mij van een jaar of 5, 6 geleden hoe tendentieus er in De Morgen werd geschreven over een vakbondsactie bij de Antwerpse bibliotheken, en hoe er enkel brieven werden gepubliceerd die Karl Van den Broecks mening steunden. En dat er andere brieven geschreven zijn kan ik weten, want ik was één van die briefschrijvers. Ook het constante negeren van Erik De Bruyn en andere echte linkse politici knaagt. Ik ben overgeschakeld van De Zorgen naar De Frut. Van De Frut wéét je tenminste welke kant ze kiezen…
Lydia Dewispelaere said
Gemis en ongeloof !
Reeds vanaf mijn prille studententijd – nu bijna veertig jaar geleden – heb ik deze krant met plezier gelezen- vol vertrouwen in het feit dat deze krant de vrije meningsuiting als één van haar belangrijkste waarden beschouwt .
Vandaag ben ik door de directie van de morgen een ontgoocheling rijker.
Om de twee dagen was ik telkenmale gelukkig dat ik mijn dag kon beginnen met een pareltje uit onze hedendaagse literatuur (!) Wat ik dacht of voelde werd door Bernard Dewulf met een schitterende eenvoudige woordkeuze en stijl neergeschreven – regelmatig kwam ik vrienden tegen die mij vertelden hoe ,ook zij,genoten van de column waarin Bernard Dewulf een thema weer eens prachtig had gecommentarieerd en hoe prachtig hij zijn gevoelens rond zijn omgeving, zijn kinderen en vrouw kon neerschrijven.
Ons abonnement loopt weldra ten einde – als deze krant halsstarrig blijft en mensen die gelukkig voor ons durven hun kop opsteken in deze lauwe samenleving dan zullen wij moeten uitkijken naar een andere krant waarvan we niets bijzonders verwachten met de hoop dat deze krant ons toch aangenaam kan verrassen.
Een ontgoochelde ‘ooit’ trouwe lezer