reacties van lezers
Commentaren op Dokter van het volk van harte welkom
Op 4 januari 1971 opende Kris Merckx de eerste groepspraktijk van Geneeskunde voor het Volk. In oktober 2008 verscheen Dokter van het volk, het verhaal over bijna 40 jaar Geneeskunde voor het Volk en de autobiografie van zijn stichter. Een verhaal van strijd voor gratis, toegankelijke en kwaliteitsvolle geneeskunde. Meer info over het boek op de pagina boekinfo
Hieronder willen we graag uw reacties en commentaren verzamelen op het boek en de gezondheidszorg in het algemeen.an
Kris Merckx - stichter GVHV, ex-provincieraadslid PVDA 
wim van hees said
Beste Kris,
Ik ben begonnen in je boek. Het leest als een roman, maar dan als een goeie roman!
In deel 4 van je boek beschrijf je hoe de strijd tegen de loodvergiftiging in Hoboken toont dat je met de steun van de bevolking de allermachtigsten op de knieën kan krijgen.
Ja, Hoboken is inderdaad een inspirerend voorbeeld voor onze strijd tegen de Lange Wapper-brug! We gaan door. En:ja we kunnen die brug der schande tegenhouden!
Wim van Hees
Rob Van Vlierden said
Beste Kris,
Het verhaal dat jij en Michel 40 jaar geleden begonnen te schrijven, getuigt van veel lef. Je moet het maar durven om met twee dokters de ambitie te hebben een nieuwe beweging op te starten voor een gezondheidszorg in dienst van de mens ipv de winst. Nu zijn er al een 60-tal dokters en een 100-tal andere gezondheidwerkers die zo zot zijn om aan datzelfde ideaal te werken. En intussen zijn er in allerlei kringen (ziekenfondsen, KWB, academische kringen, …) al heel wat medestanders.
Toch blijft het nog ploeteren in de marge maar dat is nu eenmaal het lot van revolutionairen die tegen de stroom ingaan. Als je de geschiedenis erop naleest, blijkt dat alle sociale én wetenschappelijke revoluties het resultaat zijn van veel geploeter, vaak jarenlang in de marge. Tot dan plots alles kantelt. Als je ziet wat voor opofferingen wetenschappers hebben geleverd tussen de 15de en de 19de eeuw, toen zij moesten opboksen tegen de dogmatische almacht van de Kerk…Ze riskeerden de brandstapel (voorafgegaan door een langdurige marteling) en kenden naast die repressie vaak immense problemen. Neem bv Guillaume le Gentil. Die Fransman wou naar Pondicherry (in India) omdat hij vernomen had dat hij vanaf die plek de beste observaties kon doen voor de passage van Venus in 1761. Toen hij, na een maandenlange, gevaarlijke tocht, Pondicherry bereikte, was daar een oorlog uitgebroken tussen Frankrijk en Engeland voor de controle over het gebied. Gevolg: Guillaume kon niks observeren. Dus bleef hij in de regio, om de volgende keer dat Venus dicht langs de aarde zou passeren, af te wachten. Acht jaar later, in 1769, was het zover. En er heerste toen vrede in Pondicherry. Maar toen Venus passeerde was de hemel betrokken. Er waren zoveel dichte wolken dat hij nog geen glimp van Venus kon zien. In zijn dagboek schreef hij:”Ik was buitengewoon somber gestemd, niet meer in staat om mijn pen in de hand te houden om verslag te doen van mijn mislukte observatie.”
Het kostte Guillaume nog 3 jaar, 6 maanden en 13 dagen om terug te keren naar Frankrijk waar zijn huis compleet was leeg geroofd. Ruim elf jaar was hij op pad geweest om Venus even te kunnen observeren….Hij was compleet berooid en had niks bereikt. Of toch: hij had laten zien dat een mens die snakt naar kennis tot zeer veel bereid is en zijn moedige houding inspireerde vele wetenschappers die wél geslaagde observaties deden en zo ons inzicht in de kosmos verdiepten.
Al die talloze wetenschappelijke inspanningen hebben, ondermeer op geneeskundig vlak, de mogelijkheden voor levenskwaliteit (en de levenslengte) enorm verbeterd.
Er is echter niet alleen wetenschappelijke vooruitgang nodig, maar ook sociale opdat iedereen van die wetenschappelijke inzichten zou kunnen genieten. Dus, Kris & co, blijf voortvechten: niet jullie maar dit systeem is zot gedraaid.
octo octaaf said
Wat een wereld. De dagelijkse ekonomische en militaire gevechten om kontrole van grondstoffen en markten, waar wij als kleine radertjes in meedraaien, nadat alles hoog boven onze hoofden werd en wordt beslist. Koningshuizen die zomaar riante opslag krijgen. De kleine schandaaltjes in de politiek, die dagenlang uitvergroot worden. Hebben we niet eerder beleidsmensen nodig die … ?
die werkonderbrekingen tegen onrecht organisereerden ?
die eenheid met onderdrukten realisereerden ?
die sluitingen van spekulatiebonzen stopten ?
die opkwamen voor zij die dopten ?
die sociale verworvenheden wisten te behouden ?
die op de kracht van werkenden bouwden
die geneeskunde aan sociale tarieven verstrekkenten ?
die reizden naar plekken waar mensen laat verrekten ?
die aan fabriekspoorten te vinden waren ?
die streden tegen wereldwijde boerenpijn ?
die de dogma’s van de nationalisten niet volgenden ?
die voor de eenheid van alle kulturen en kleuren zorgden ?
die bijna nooit op Tv en in gazetten kwamen ?
die dierven blijven van een betere wereld dromen ?
die willden zetelen aan een normaal loon ?
die in vakbonden opviellen door echt dienstbetoon ?
die geloofden in betaalbare openbare diensten ?
die een kans moeten krijgen omwille van verdiensten ?
die zich nog verdiepen in de lessen van de geschiedenis ?
die de wereld willen behoeden van verdoemenis ?
die nooit de ontslagpremies van supermanagers krijgen ?
die niet over onrecht en gesjoemel zullen zwijgen ?
die fakteur zijn of in ’t onderwijs staan ?
die aan de band werken of wat er ook wordt gedaan ?
die humanistische waarden in de praktijk omzetten ?
die geen schijnheilige belovers zijn, maar werk verzetten ?
die van ’t internet meer maken dan een game-mania ?
die verzekeringen en zo te duur vinden, zo is da!?
die mensen niet tegen mekaar opzetten ?
die op ’t eind van de maand op hun centen moeten letten ?
zet de politieke wereld maar eens op z’n kop !
steun die van onder en breng ze aan de top !
zij die er nu aan zijn stonden nog nooit aan den dop !
zij die alle dagen als macht en oppositie op TV komen
zullen altijd van goedkoper werken en besparen dromen !
octo http://filosofischverzet.skynetblogs.be
ella said
dag kris
ik heb je boek in één ruk uitgelezen en vind het prachtig!
het heeft me geboeid van begin tot eind, het heeft me doen glimlachen, het heeft me gepakt.
het heeft ook alle hiaten weggewerkt in mijn historische kennis van de partij (jaren ’70 tot ’90 toen ik blijkbaar nog op een andere planeet woonde).
maar ik denk vooral dat het een schitterend instrument is om in brede kringen onze vernieuwde partij bekend te maken en te promoten (niet iedereen zal onze congresteksten willen lezen maar dit boek kun je echt aan jan en alleman aanbevelen).
het laatste stukje van sofie vond ik bijzonder ontroerend!
vriendschappelijk,
ella
Luc Swinnen said
Geachte heer Merckx,
beste Kris,
het worden weleens jeugdzondes genoemd: jong zijn en idealen koesteren die niet meteen te verzoenen zijn met de zeden, de aanspraken of zelfs de privileges van z’n tijd. En ongehuwd samenwonen werd zo’n veertig jaar geleden nog bestempeld als ‘in zonde leven’. O tempora, o mores!
‘In jeugdzonde leven’, zou kunnen staan om z’n idealen gestand te houden, wars van de verlokkingen die het leven bieden kan. Of het leven en werk van dokter Kris Merckx?
Hoe dan ook, er kwamen serieuze flaters aan te pas. Die drammerigheid waarmee in het verleden camera’s en micro’s werden bestookt – toegegeven niet zelden in het heetst van de strijd – maar goed om het communisme ‘n eind duivelser te krijgen dan de tegenstanders reeds hadden vermocht en de goegemeente de stuipen op het lijf te jagen. Maar die kritiek heeft u intussen al zelf geformuleerd, zo mocht ik bij ‘Phara’ vernemen.
Met hartelijke groeten,
Luc Swinnen
Paul Lever said
Dag Kris,
Ik zette vorige week een link naar je blog op onze pvda-site.
En het was leuk om er te lezen en kijken.
Ondertussen heb ik dit weekend je boek gelezen.
Bijna in één ruk uitgelezen. (Enkel een beetje diagonaal bij sommige erg medische stukjes).
Het was al een tijdje geleden dat een politiek boek zo’n pageturner was. (Net daarvoor had ik Pitbull van Deflo gelezen, een echte thriller, maar die kon ik makkelijker naast me neerleggen.)
Niet dat ik met alles altijd akkoord ben, of met de formulering (bv houding tov BSP of KP in de jaren 70), maar dat is niet het hoofdmotief van je boek.
Ik zag dat je wat aandacht had voor onze gemeenschappelijke vriend Luk Versteylen. Heeft hij je boek al kunnen zien? Toen ik over die akties las herinnerde ik me hoe ik voor die gezamelijke aktie met de fietsers van Luk met hem van Borgerhout naar Hoboken ben gefietst. Hij had me toen gevraagd om hem de weg, letterlijk en figuurlijk, naar de kommunisten in Hoboken te wijzen.
Voor de oudere garde plaatst je boek heel wat zaken en akties terug in zijn kontekst. En dat is toch wel indrukwekkend. Soms vergeet je zelf hoe het allemaal niet eenvoudig en vanzelfsprekend geweest is die zaken zoals GVHV (en een weekblad en een uitgeverij en drukkerij en…) uit de grond te stampen. Terwijl het zoals je schrijft dikwijls simpele en op dat moment logische en vooral konsekwente stappen waren.
Voor de jonge garde zou het zowiezo verplichte literatuur moeten zijn.
Groetjes,
Paul Lever,
Rosemie Mels said
Beste Kris,
Ik wil je feliciteren met je boek; nu heb ik er al in gelezen en weet ik ook wat ik schrijf.
Ik heb het nog niet ‘uit’; ik lees zo’n boeken ook meestal niet van blz. A naar Z, maar ik begin ergens lukraak, soms zomaar op een bladzijde, soms op basis van de inhoudstafel. En ik stel vast, ik blijf telkens lezen, geboeid door de inhoud, met bewondering voor het engagement en de volharding (wat een ouderwets woord), daarbij geholpen door een heel vlotte schrijfstijl. En het is bijzonder sterk gedocumenteerd, wat de houdbaarheidsdatum zeker ten goede komt en de boodschap natuurlijk ook.
Ik hoop dat veel mensen dit boek zullen lezen!
’n hartelijke groet,
Rosemie
Mieke Houthaeve said
Beste Kris, ik ben verslaafd aan boeken, goeie boeken en ben na het lezen van een artikel over jou en je boek , de eerste reakties over de inhoud van het boek, alleen maar warm geworden…dat wordt dus een eerste aankoop in het neuwe jaar.
Wat me aanspreekt: dat idealisme, het opkomen voor de gewone mens, wanpraktijken aankaarten, die onbaatzuchtige inzet van dag tot dag,het vechten tegen mastodonten in onze maatschappij, zoals de God van het Geld, bezit en macht… niet gemakkelijk, zo ervaren wij ook met onze Sarahbeweging, die opkomt voor een mentaliteitsverandering, voor meer Waarden en Welzijn.
Tegen de stroom in…niet gemakkelijk, maar het toont dat er nog échte mensen zijn , met échte waarden. En wie tegen de stroom zwemt komt uiteindelijk bij de bron, zegt een Chinese spreuk.
U verdient alle respect, hebt een bal doen rollen in ons sociaal systeem…Van harte gelukgewenst!
Mieke Houthaeve http://www.sarahbeweging.net Woordvoerder Sarahbeweging
Een collega-specialist said
Elke arts, en zeker de specialisten, zouden dit boek moeten lezen
Geachte collega,
Beste Kris,
Juul en Frans zitten tijdens de schaft altijd samen. Terwijl Juul zijn boterhammen naar binnen werkt, leest Frans een dik boek. Zegt Juul: “Wat leest gij?” Frans: “Awel, ‘Dokter van het volk’, van Eddy Merckx. Zegt Juul: “Eddy Merkx? Kris Merckx zult ge bedoelen!” Zegt Frans: “Ik dacht al: ik ben al halverwege en hij heeft nog geen enkele koers gewonnen!”
Je zult me deze aanpassing van een oude grap vergeven. Ik ben sinds gisteren in het boek begonnen en het moet mij van het hart: dit is een pageturner! Zelfs de talrijke gallicismen kunnen me er niet van weerhouden het boek mee te nemen op de trein, in bed, tot zelfs op de wc. Ik had oeverloos gedram in de beste Amadatraditie verwacht maar wat ik lees zijn sterke situatieschetsen, vlijmscherpe analyses, een werkelijkheidsgetrouwe evocatie van gebeurtenissen die mij bekend waren maar binnen jouw kadertekst een diepere, stevig in de geschiedenis gewortelde betekenis krijgen.
In dit land zijn er nog te veel collega’s die geloven dat geneeskunde een louter individuele zaak is, iets dat zich afspeelt tussen één dokter en één patiënt – een (horresco referens) ‘colloque singulier’. Niets is minder waar. Gezondheidszorg is één van de pijlers van wat wij ‘de samenleving’ noemen. En zoals de andere pijlers is het iets wat elk van ons, burgers van die samenleving, aangaat en waar wij collectief voor verantwoordelijk zijn. Het zou goed zijn als meer artsen van dat gegeven doordrongen waren.
Ik wil zeker niet de indruk geven dat ik het met alles wat jij schrijft of vertegenwoordigt eens ben. Dat is echter totaal irrelevant in het licht van mijn waardering voor jouw werk, dat de ogen van velen moet openen. Mijn conclusie is die van Jean-Jacques Amy: dit is een boek dat elke arts en aspirant-arts moet lezen! Ik denk in het bijzonder aan de specialisten, die na dertig jaar specifieke huisartsenopleiding nog steeds geen idee hebben van wat huisartsgeneeskunde betekent.
Een collega specialist
Gwen Falony said
Beste Kris,
Ik heb de afgelopen week met veel plezier je boek gelezen. Het is vlot en volks geschreven en nodigt mensen uit om na de denken over hun eigen engagement. Wel, het heeft mij er in elk geval toe uitgenodigd.
Een foutje op pagina 96 dat misschien toch aangepast dient te worden bij een eventuele tweede druk: hoewel het perfect mogelijk is een havanna (sigaar) te roken op een strand aan de Stille Oceaan, is het geografisch onmogelijk te baden in dezelfde Stille Oceaan ten zuiden van Havana (Cubaanse hoofdstad, één ‘n’). Ik veronderstel dat je de Atlantische Oceaan bedoelt. Indien ik me niet vergis ligt de voornaamste campus van de ELAM bovendien ten westen van Havana.
Bedankt voor een werkelijk schitterend boek,
Groeten,
Gwen Falony
Doctoraatsstudent VUB
Ronny Struyf said
Ik heb nu ook je boek gelezen en moet je van harte feliciteren met dit prachtige werk. Ik vond het echt jammer dat het uit was. Goed ook dat het niet al te academisch is opgezet. Het vertelt als een spannend verhaal en toch is alles goed onderbouwd. Dat evenwicht heb je goed gevonden. Ook vond ik mooi om lezen dat Ludo Martens toch op een cruciaal moment is tussen gekomen om jullie ervan te overtuigen aan bepaalde principes vast te houden.
Dit boek leert ook dat de grootte van een partij niet wordt gemeten in absolute aantallen maar in de omvang van zijn daden.
Van theorie tot praktijk, van Marx tot Merckx.
Ik hoop dat er ooit ook zo’n boek komt over de opbouw van de partij. Niet een al te politiek analyserend werk, maar eerder een boek met ruimte voor de nodige anekdotes, de menselijke verhoudingen, de vriendschappen maar ook de moeilijkheden. Daar ben ik zo benieuwd naar.
Kris, het ga je goed,
Groeten,
De Rode bode,
Ronny Struyf
Frederik Kao said
Beste Kris,
Ik ben Frederik Kao, een Antwerpse 2e jaars geneeskundestudent aan de K.U. Leuven Campus Kortrijk.
Vele uren heb ik met veel plezier besteed aan het aandachtig lezen van jouw boek. Ik kan zeggen dat je een diepe indruk hebt gemaakt. Ik bewonder enorm jouw idealisme en naastenliefde. De boodschap die je met dit boek België en de wereld brengt, is op een excellente manier verkondigd. Uit deze boodschap zullen wij allen iets uit moeten leren. Ikzelf, als toekomstig arts, heb met dit boek begrepen dat arts zijn niet zomaar een beroep is, maar un art de vivre is. Met liefde in je leven zingeving brengen door met hart en ziel jezelf in te zetten voor het welzijn van je medemens. En dat dat niet allemaal van een leien dakje loopt, en je soms moet strijden voor het welzijn van mensen. Dat onrecht kán bestreden worden en dat die strijd kán gewonnen worden.
Gefeliciteerd met je prachtige boek!
Met vriendelijke groeten,
Frederik Kao
Karin said
Een dikke proficiat met “Dokter van het volk”
Ik heb net uw boek gelezen, ben onder de indruk, chapeau! Kwam tot de conclusie dat ik nog véél niet weet….
Jullie verrichten alleszins mooi werk, doe zo voort!
emmanuel vandenbergen said
Beste,
Ik beëindigde zonet de lectuur van uw boek ‘Dokter van het volk’.
Een weldaad om te lezen, en de inhoud ervan naar waarde te schatten. Ik kan alleen maar hopen dat velen van uw boek kennis zullen nemen. Ik zal in alle geval niet nalaten mijn vriendenkring te stimuleren.
Het doet mij tevens plezier te merken dat U de KWB, waar ik ooit burgerdienst deed, vaak als bondgenoot kan vermelden.
Sta me toe : doe zo verder !!!
Christophe said
Dag Kris,
Ik heb je boek pas uitgelezen. Het is niet enkel een goed leesbaar boek. Het is ook een boek waar ik voor mezelf heel veel heb uitgehaald.
Ik werk sinds 2 jaar bij het ABVV als toeleidingsmedewerker voor werkzoekenden. Daar kom ik, net zoals jij, in contact met een diversiteit aan mensen die vaak een diversiteit aan problemen hebben.
Ik vind vooral je sociaal engagement zeer inspirerend. Ook ik heb soms het gevoel te dweilen met de kraan open, als ik mijn engagement niet verbreed, als ik enkel het werk doe dat ik moet doen, ook al draait het hier goed. Je engagement, beschreven in je boek, doet me met andere woorden nadenken over de fundamenten van mijn eigen werking. Daarvoor wil ik je uitdrukkelijk bedanken!
Vriendelijke groeten,
Christophe
Hilde Vanderlinden said
Beste Kris,
Jouw boek was het beste geschenk dat ik deze vakantie toevallig(?) in handen kreeg. Tussen het schilderen en tuinieren door (bij wijze van bezinning) las ik het in enkele dagen uit. Ik was de spirit, de zin kwijt in mijn werk als maatschappelijk werker in de Geestelijke Gezondheidszorg. Eindelijk, door jouw boek, weet ik weer waarom ik het doe en moet verderdoen. Je (en jullie als beweging) bezieling, visie en doorzettingsvermogen hebben me enorm geraakt. Het brengt zovele herinneringen naar boven uit mijn jonge idealenjaren, de jaren 70 en zoveel herkenning van de latere jaren werk in de thuislozenzorg. Je hebt me geholpen met een krachtige verwoording van een aantal maatschappelijke knelpunten waarmee ik dagelijks geconfronteerd word. Jouw boek heeft daarnaast nog veel meer vragen opgeroepen, teveel om hier te noemen maar genoeg om een interessant gesprek op gang te brengen over essentiële nood aan verandering in welzijns- en gezondheidswerk/beleid. Hartelijk dank en hopelijk tot ziens.
Peter Spruyt said
“De beste wensen Kris voor u en heel je familie. Ik heb net je boek uitgelezen met veel gemengde gevoelens, fierheid dat ik ook van de PVDA ben en dat ik heb kunnen helpen bij de opbouw van GVHV, maar ook met gevoelens van medeleven, blijdschap, hoop, woede….. en net als ge denkt (want dat hoofdstuk ligt nog vers in het geheugen) dat ge het ergste met de orde van geneesheren wel gehad hebt, komen ze met een nieuwe laffe aanval tegen onze goede kameraad Eric en zijn familie. Ge zou ze verdomme een ongeluk doen (bij wijze van spreken hé). Mijn strijdbaarheid hebben ze er alleen maar mee aangewakkerd, en ik hoop bij veel mensen als ze lezen hoe de orde van geneesheren hardwerkende sociale dokters van Geneeskunde voor het volk aanpakken. Da moest nu echt is van men hart sé. Maar buiten strijdbaar zijn moet ik ook soep en patatte koken voor m’n kroost en da ga ik nu doen. Groetjes
Peter”
Fons Smedts said
Kris,
Het pakje dat ik aan de Kerstman gevraagd had lag onder de kerstboom, het boek “Dokter van het volk”. In tegenstelling met de beleefdheidsnormen en na het lezen van je boek ben ik zo vrij je aan te schrijven met je voornaam, zo voel ik veel meer gebondenheid met jouw levenswijze. Ik wordt 64 dit jaar en mag zeggen dat ik in het verleden al veel mooie geschenken gekregen heb. Zonder overdrijven is dit een van de allermooiste geschenken die ik sinds jaren gekregen heb. Bij het lezen van dit boek voel ik me klein heel klein, stil heel stil. In de algemeenheid van ons leven verwacht je niet dat iemand zo bezeten en gedreven kan zijn door het goede. Ik denk ook wel dat je enorm veel geluk gehad hebt met je levenspartner om deze droom te kunnen waarmaken. Burgemeester Vermeiren had gelijk te stellen dat bloemen aan de meet uitgedeeld worden, het is alleen te zien waar die meet ligt, met je boek heb je een heel veld bloemen. De boer in Zuid-Mindanao getuigt van veel boerenverstand door te zeggen: jullie organisatie moet wel heel sterk en machtig zijn. Het is nog waar ook. Dr Karel Van Bever had gelijk toen hij me schreef dat ik van je boek zou genieten.
Een dikke proficiat en niet alleen met je boek.
Fons Smedts
Hedwig Mels said
HIPPOCRATES REVISITED
Dag Kris,
Je boek is het indringende, oprechte relaas van een “queeste” die nog steeds verdergaat, ook al ben je nu ‘officieel’ met pensioen. VOORLOPIGHEID is het kenmerk van je zoektocht. Jij bent geen mens die finale strepen trekt. Alles wat mensen doen is “bij benadering” en daarom kan geen enkele menselijke onderneming duurzaam voortgaan, als ze ‘onderweg’ niet bij tijd en wijle wordt HERZIEN, zoniet verliest ze haar oorspronkelijk elan, loopt ze vast in een diep modderig karrenspoor. Het huis is nooit af en je grote hart, Kris, zal wel altijd “mit brennender Sorge” blijven kloppen voor de zaak waar je al zoveel (soms turbulente) jaren voor staat. Terwijl ik dit schrijf, hoor ik onwillekeurig het onvolprezen “Wij zullen doorgaan”” van Ramses Shaffey in mij klinken, en komen de “Sideways” van de beroemde schilder Paul Klee me voor de geest. Ik hoop in de nabije toekomst op deze associaties terug te komen in de reflecties die ik bij je boek wil schrijven, want jouw veel- omvattende visie en de mijlpalen van je realisaties kan ik in enkele alinea’s niet kwijt, – je boek verdient méér. In deze tekst wil ik in eerste instantie mijn waardering en bewondering uitspreken voor je boek, het “wervend” verhaal van een diep sociaal gedreven en bewogen mens.
Het moet je een grote voldoening geven te weten dat zoveel medestanders met niet aflatende inzet jouw pionierswerk – werker van het ‘eerste uur’ – bestendigen. Op elke bladzijde van je boek ervaart de lezer als bij doorvallend licht het ‘watermerk’ van jouw intense betrokkenheid op en beschikbaarheid voor “de mensen”, die je als fellow-travellers benadert, – een huisarts “au coeur des masses”.
Op een kerkhof ergens in Engeland staat op een graftombe volgende inscriptie: “THERE’S NO JUSTICE, JUST US”. Ik leg een link naar Christian de Duve (Nobelprijs Geneeskunde 1984), die aan het slot van zijn boek
“A L’écoute du vivant” het vermoeden uit van wat hij (aarzelend) “L’Ultime Réalité” noemt. “Something beyond us”, zegt Charles Taylor in zijn baanbrekend boek “Een seculiere tijd”. Velen benoemen dat vermoeden (voor de kerk een absolute en autoritair in de greep gehouden zekerheid) met het woord ‘God’. Die God is “IN DE HANDEN VAN MENSEN” (met dank aan Peter Schmidt), – die God is geen Alwezen-in-den-hoge , maar een diepe bron, ‘inwezig’ in onze wereld, een ‘drive ‘ – je hoeft die geenszins religeus te duiden! – overal waar mensen de handen aan de ploeg slaan en niet omzien in wrok, maar gedragen en gestuwd door HOOP aan toekomst en bestemming ‘bricoleren’.
“There’s just us”… Jij bent, Kris, een van die ‘us’, maar ‘not just anyone’. Je hebt een lange weg afgelegd, van eigen gelijk en doordrammerigheid – ik was het niet altijd met alles eens – naar allengs verworven evenwicht, samengaand met brede toegankelijkheid en beschikbaarheid voor de mens-in-nood op de ‘werkvloer’ van de dagelijkse werkelijkheid, ver weg van het academische discours vol prestigieuze congressen. Jij had andere prioriteiten. Je hebt de traditionele huisartsenpraktijk en al wat ermee samenhangt uit dat modderig karrenspoor getrokken waarin het was vastgelopen, ziekte en welzijn in een brede maatschappelijk-sociale context gekaderd en geborgen, onbetreden paden geëffend, nieuwe mogelijkheden ‘ont-grensd’, sleetse routine weer pulserende kracht gegeven. Jij hebt Multatuli’s oproep “Het is de roeping van de mens om mens te zijn” in praktijk gebracht, met vallen en opstaan, tegen onmacht, ontgoocheling en onbegrip in, maar met niet aflatende volharding. Fouten, te radicale stellingen, ongenuanceerde uitgangspunten, irriterende ongerijmdheden en soms contradicties heb je allengs gecorrigeerd, bijgestuurd, HERZIEN, in het allengs groeiend besef dat, zoals Louis Paul Boon het schreef, mensen geniaal zijn, maar met te korte beentjes… Niemand haalt ooit hélemaal zijn gram. Geduld, uitzien, wachten, – zachte krachten die soms onverwacht aandragen waar men al lang naar uitziet…
Je hebt de bunkers van de ‘macht’ bestreden met “een surplus aan dromen” – er is méér tussen hemel en aarde dan platgetreden paden – en je schier onuitputtelijke “energie daaraan gewijd” voor een HUMANERE WERELD, want het moét en het kàn ANDERS! Voor elke mens, hoe onfortuinlijk, misdeeld, ongezien of zonder aanzien ook, waardigheid en een beetje ‘klein geluk’. Een “koeiplekje”, – de natte droom van de seizoenarbeider Blomme in “Leven en dood in de ast” van Stijn Streuvels.
“SHARING”, het beetje naastenliefde waartoe wij mensen in staat zijn, is bij de ‘dokters van het volk’ geen ‘virtual reality’ van het world wide net, maar dagelijkse inzet. HUMANITEIT groeit niet aan de bomen, mensen moeten die telkens weer aan elkaar geven. Humaniteit is ‘man-made’, mensenwerk. In groeiende solidariteit en complementariteit elkaars tekorten en manco’s aanvullen in het collectieve besef dat elke mens er bij hoort. Humaniteit ‘gebeurt’ daar waar mensen hun bijdrage leveren – hoe bescheiden ook – aan het WARE, het GOEDE en het SCHONE. En soms betekent dat starten ‘from scratch’ en niet vergeefs en moedeloos blijven fladderen tegen de ruiten van de feitelijkheden. Ik eindig daarom deze beschouwingen met het slotvers van het beroemde gedicht “Archaischer Torso Apollos” (1908) van Rainer Maria Rilke: “Du mußt dein Leben ändern”. En die ‘du’ slaat op ieder van ons, – Elckerlyc.
Kris, ik wens je een ‘weldadig’ pensioen toe!
Hedwig Mels,
een dorpsgenoot (°Stekene 1940)
en je oud-Chiroleider –
Mais où sont les neiges d’antan ?
Elisa Muñoz Gomez said
Cher Kris,
Je voulais simplement dire que ton livre m’a énormément touché. Quand j’ai commencé à lire la première page, je n’ai pas pu arrêter. Je pense que non seulement, c’est un livre qui retrace bien toutes les luttes menées pour une médecine de qualité et une gratuité des soins de santé mais que en plus, c’est un livre accessible à tous.
J’ai 17 ans et pourtant, ce livre a su me toucher au plus profond de moi-même. Je trouve que l’agencement entre histoires, anecdotes personnelles et formation politique est d’une qualité surprenante! Quand on termine ce livre, on a qu’une seule envie : travailler pour médecine pour le peuple et aider à la construction d’un monde meilleur.
En plus, c’est un livre dirigé à tout le monde et non seulement des médecins engagés. J’ai recommandé très chaudement ce livre à tous mes amis, qu’ils soient étudiants en médecine ou pas. Il agence l’histoire sans son côté barbant, la conscience politique, quelques touches d’humour qui rafraichissent le livre et ce que ça donne, c’est une oeuvre d’art.
C’est peut-être un peu naïf, mais quand je lisais ce livre, je me disais “si seulement un jour j’arrivais à être comme Kris Merckx”. Les personnes comme Kris Merckx sont rares dans ce monde et c’est pour ça que l’on en a tellement besoin!
En espérant que toute personne ait l’occasion de découvrir de petit bout de vérité, de réalitié qui nous entour tous les jours, cette réalité qu’il faut changer.
Merci Kris Merckx pour avoir écrit un livre de telle ampleure et nous avoir donné un outil essentiel pour mieux comprendre notre monde.
Elisa
Etienne De Beleyr Sint-Niklaas said
Beste Kris, vorig jaar kocht ik op Manifiesta je boek. Ik heb het zoals ze dat hier noemen in een trok uitgelezen. Tijdens het lezen had ik gemengde gevoelens respectievelijk van grote bewondering en boosheid dit laatste vooral voor Belgische Justitie, de Orde van Geneesheren en andere politieke struisvogel politiek. Proficiat met je boek.
Etienne De Beleyr
Joris Thiry said
Ondertussen heb ik al heel wat “linkse literatuur” achter de kiezen : het Kapitaal, Communistisch Manifest, de Shockdoctrine, het oevre van kameraden Mertens en De Meester….Allemaal prima voor het maatschappelijk inzicht en voor de geest, maar jouw boek is daarenboven krachtvoer voor mijn hart. Als jij mag twijfelen, van gedachte veranderen, het soms helemaal niet meer zien zitten en je afvragen waar we in godsnaam mee bezig zijn, als jij kunt herbronnen, herfocussen, herpakken en er weer tegenaan gaan, dan mag en dan kan ik dat ook.
Giel Stinkens said
Kris
Ik mocht met je boek kennismaken omdat je zus Bieke me erover in Zwitserland verteld heeft. Ik vind het een boeiende pioniersgeschiedenis. De nawoorden van de jonge generatie zijn indrukwekkend. Het is een prachtig relaas van trouwe inzet en moed. Vanuit mijn pastor zijn zeg ik: je bent een levendige getuige van wat geschreven staat over Jezus in het evangelie: hij ging al weldoende rond.
Jouw boek heeft me geugd gedaan.
Giel Stinkens, erepastoor deken Lommel.
Janssen Diane said
Kris,
Jouw boek onlangs met veel plezier in één trek uitgelezen.
Het inspireert, geeft kracht om vol te houden op de gekozen weg. De moed die nodig was en doorzetting om trouw te blijven aan een ideaal voor een sociale rechtvaardige samenleving, gaf me terug energie.
Dank om jouw ervaringen en die van anderen te verwoorden in dit boek.
Diane
Lieve Verbrugghe said
Na de geslaagde ‘Dag van het socialisme’ gisteren, vind ik het nu de hoogste tijd om je eindelijk mijn sterke waardering voor je boek te laten weten .
Voor mij betekent het enerzijds een terugkeer naar de ‘geboorte’ van Amada, die ik in Gent destijds mee volgde, zij het meestal van op de zijlijn.
Ik heb al die onrechtvaardige processen met sterke verontwaardiging gevolgd.Anderzijds hebben de steun- en verzetsbetuigingen van al die Hobokenaars en andere GVHV-sympathisanten me dan weer erg gemotiveerd.
Ik las in je boek wat echt socialisme in de praktijk van alledag kan betekenen. (Heb trouwens ook grote bewondering voor de artsen in de zogenaamde Derde wereld…)
Het boek is een opsteker en stimulans om me in te zetten voor de pvda.
De grote inzet en en doorzettingsvermogen van jullie allen* zal ik nooit evenaren, maar ik probeer hier in Kalmthout iets te betekenen voor een wereld met echte gelijke kansen en rechten voor iedereen.
In het verhaal van Latijn-Amerika gisteren is me ook dit bijgebleven: dat links daar iets heeft kunnen bereiken,is niet het resultaat van de verkiezingen, niet het resultaat dus maar een gevolg van de verschuiving van bewustzijn bij de bevolking;door van passiviteit naar activiteit over te stappen!…
* ik waardeer het erg dat je in je boek altijd het werk van iedereen om je heen belicht.Het is geen egotripperij…
Poppe Bruno said
Beste Kris,
Begin dit jaar volgde ik een engagementscyclus bij de PVDA+ in Sint-Niklaas.
Eén van de thema’s was “geneeskunde voor het volk” gegeven door Frans van Acoleyen.
Ik was erg onder de indruk van de verhalen van deze zachtmoedige mens.
Na zijn uiteenzetting konden we je boek aanschaffen: “Kris Merckx Dokter van het volk”, wat ik ook deed, honger naar meer hé.
Ik heb me even moeten dwingen om de Scandinavische thrillers opzij te leggen, en aan die van jou te beginnen.
Ik dacht aanvankelijk dat ik terug in een thriller bezig was. Het is een thriller, een roman, een levensverhaal een biografie, en zoveel meer.
Heel helder en toegankelijk geschreven.
Eén van de mooiste non-fictie boeken die ik ooit gelezen heb.
Ikzelf heb begin dit jaar een basisgroep opgericht in Beveren-Waas. De PVDA is de enige partij waar ik 100% in geloof.
Het lezen van je boek geeft zuurstof om er nog meer energie in te steken.
Voor jou en alle mensen die zich inzetten voor Geneeskunde voor het Volk heb ik maar één woord
RESPECT
Poppe Bruno( Voorzitter basisgroep Beveren-Kruibeke)
Luc Bijvoet said
Dag Kris, ik heb je boek ‘dokter van het volk’ uitgelezen en vind het schitterend wat je op onbaatzuchtige wijze, en met veel volharding, gerealiseerd hebt voor het welzijn van anderen. Je stichtend voorbeeld heeft ondertussen al heel wat navolging gekend en geleid tot wat Geneeskunde voor het Volk (GVHV) vandaag geworden is. De wereld is nu, althans rondom ons, een beetje beter en menselijker geworden. Je had destijds gemakkelijk andere keuzes kunnen maken die jou een meer comfortabel en zorgeloos leven hadden kunnen bezorgen, maar toch bleef je aandacht schenken aan de innerlijke roep tegen het onrecht. Jouw overtuiging en volharding roepen veel respect in me op en ik hoop dat het verhaal van GVHV, en jouw boek, nog vele anderen mogen inspireren om zich te engageren voor een betere SAMENleving.
Kameraadschappelijk, Luc Bijvoet