Kris Merckx – stichter GVHV, ex-provincieraadslid PVDA

Bij monde van provincieraadslid Nicole Naert hield de PVDA+ op 24 maart een felle interpellatie met als titel ‘Transitie : stop de onzekerheid voor het personeel en kies voor statutarisering’. Met ‘transitie’ wordt verwezen naar het plan van minister Homans (N-VA) om de ‘persoonsgebonden bevoegdheden’ van de provincies (cultuur, welzijn, sport, jeugd) over te dragen naar de Vlaamse regering of de gemeenten. Negen maanden voor de streefdatum van 1 januari 2017 is het, op vele vlakken, nog onduidelijkheid en chaos troef voor vele van de betrokken personeelsleden. Hieronder de licht aangepaste tekst van de interpellatie en het antwoord van gedeputeerde Bruno Peeters (N-VA) die toegaf zelf nauwelijks meer te weten en er ook duidelijk niet gerust in is.

Mevrouw de Gouverneur,
Voorzitter,
Collega’s,
“Reeds een paar maanden wordt er in de commissies gezegd dat er in maart 2016 meer duidelijkheid zou zijn over de toekomst van de personeelsleden van de over te dragen departementen naar Vlaanderen of de diverse gemeentes. We hebben de regels gerespecteerd en maart afgewacht. Vandaag zijn we 24 maart en wat weten we?

Het ordewoord dat personeelsleden van de provincie in december 2014 meedroegen in de Fietseling van Hart boven hard is actueler dan ooit.

Opbrengst tweede pensioenpijler gehalveerd

Vooreerst het slechte nieuws: de contractuele personeelsleden , die naar Vlaanderen gaan, zullen inleveren. Hun tweede pensioenpijler zal hen jaarlijks nog maar 3.5 % op hun gespaarde kapitaal bijpassen i.p.v. 6.5 %.
Recent is er dan toch ook wat goed nieuws voor het contractueel personeel van de drie musea – Modemuseum, Fotomuseum en het Zilver- en Diamantmuseum . Voor het grootste deel staat nu vast dat zij zullen terecht kunnen bij de Museumstichting die, na goedkeuring door provincie en gemeentebestuur, onder voogdij van de stand Antwerpen komt. Het personeel werd hierover vorige maandag reeds werd ingelicht. Wij hopen daar toe te hebben bijgedragen, onder meer met de aankondiging van deze interpellatie. Voor de provinciale personeelsleden die, ‘in overhead’, ook voor de drie musea werken is er nog geen duidelijkheid.
Dat is dan zoals voor vele andere betrokkenen voor wie nog steeds onzekerheid en ongerustheid troef zijn.

Vragen over ‘overhead’, latere uitbetaling wedde…

De personeelsleden die vertrekken naar het Gewest Vlaanderen of een Gemeente zitten, acht maanden voor de fatidieke datum, nog met een pak vragen :
Als ze overgeheveld worden naar Vlaanderen.
Waar zullen ze tewerkgesteld worden? Wordt er rekening gehouden met reistijd? En zullen ze hun job nog verder kunnen zetten? Bijvoorbeeld wat met die stafmedewerkers op DCUL (departement cultuur) ,die nu nog grotendeels voor de musea werken , maar niet meekunnen naar de Museumtichting of naar een Stad of Gemeente? Welke toekomst is er voor hen in Vlaanderen weggelegd? Zal Vlaanderen hen overnemen of vallen ze tussen wal en schip? Welke job zullen ze van “Vlaanderen” krijgen.? En zo zijn er voorbeelden te vinden op elk departement met ‘ persoonsgebonden materie’
Als ze overgaan naar een gemeente :
Zal mijn nieuwe werkgever geld hebben om mij te betalen?
We denken o.a. aan De Warande in Turnhout en het Suske en Wiske-museum dat naar de kleine gemeente Kalmthout zou moeten gaan.
Voor diegenen die voor de nieuwe Museumstichting gaan rijzen nog bijkomende vragen Zoals reeds gezegd is daar goed nieuws voor de contractuelen, alhoewel Vlaanderen nog steeds als spelbreker kan spelen. Maar zijn daar ook statutairen bij, die bij de Provincie nog in het begin van de maand betaald worden voor de komende maand : In het Vlaams Gewest word je op het eind van de maand betaald voor de voorbije maand : hoe zal men de overgang van het ene systeem naar het andere regelen? Het is geweten dat een aantal personeelsleden onvoldoende reserve heeft om die overgang te overbruggen. Ook de Stad Antwerpen maakt de overgang naar betaling op het einde van de maand dit jaar .Naar verluidt is daarvoor een nogal ingewikkelde operatie ‘gevonden’. (1) Maar hoe gaat het geregeld worden voor het overgedragen provinciepersoneel?
En dan hebben we het nog niet over wat er met een aantal regelingen gaat gebeuren? We denken aan nieuwe regelingen loopbaanonderbreking, wat met gepresteerde overuren , nog over te dragen verlof ???
Voor de personeelsleden van departementen met ‘grondgebonden bevoegdheden, die bij de provincies blijven stelt zich de vraag of er nog voldoende geld zal zijn om ons te betalen zoals vroeger? Een vraag die tot nu toe compleet onbeantwoord blijft.

Toekomstige financiering provincies groot vraagteken

Als gewezen vakbondssecretaris voor de Openbare Diensten zet PVDA-provincieraadslid Nicole Naert zich met hart en ziel in voor de jobs en de rechten van het provinciepersoneel.

Nochtans, het personeel heeft recht op zekerheid. Er moet een einde komen aan deze ongezonde situatie. In die zin verheugt het ons dat er blijkbaar een toelichting is gegeven aan het personeel van de musea.
Wordt het geen hoge tijd om duidelijkheid te scheppen? Al die materies moeten nog onderhandeld worden met de vakbonden. En die duidelijkheid moet er toch ook zijn wanneer we aan de volgende begroting beginnen en nieuwe meerjarenplannen voorbereiden. En dan hebben we het nog niet gehad over welke inkomsten de “ afgeslankte “ provincies zullen kunnen beschikken. Zullen er nog voldoende werkingsbudgetten zijn?
Is er al zekerheid of naar toekomst toe dezelfde of zelfs betere dienstverlening aan de bevolking kan gegeven worden in de grondgebonden domeinen dan nu? Of zal de bevolking dezelfde belastingen moeten betalen voor minder dienstverlening?
Graag een antwoord op al deze vragen en graag ook positieve antwoorden in die mate dat we zullen horen welke pistes de deputatie uitstippelt om de arbeidsvoorwaarden van het ganse personeel ( diegenen die blijven en diegenen die vertrekken met inlevering) te vrijwaren.

Zekerheid door statutarisering

Gaan jullie ingaan op de door de vakbonden aangeven piste om de contractuelen te statutariseren ( dus statutair te maken )? Dan is gans die schande van de contractbreuk i.v.m.de inlevering op de tweede pensioenpijler toch opgelost. Dan kan de Provincie haar belofte houden .
Of wordt er aan gedacht om dan toch hetzelfde te doen als Vlaams Brabant dat interne mobiliteit voorrang geeft op aanwerving.? Want we kunnen ervan uitgaan dat veel personeelsleden niet veel goesting zullen hebben om naar zo’n onzekere werktoestanden over te stappen. Weigeren is eigenlijk ook geen optie .alleen contractuelen kunnen in principe weigeren. Het verhaal liep een tijd dat contractuelen kunnen weigeren over te stappen en dan nog 1 jaar garantie op werkzekerheid behouden, maar dat lijkt niet te kloppen. Wat zeker is, is dat contractuelen die bij de provincie zouden blijven omdat ze de overgang weigeren helemaal geen garantie hebben op behoud van hun job. Zoals het er nu voor staat is het zeer de vraag of de Provincie in 2017 nog wel geld en werk zal hebben voor hen.(2) Geef hen nu toch ten minste het perspectief dat ze kunnen blijven als ze willen. Een nieuwe Limbo-lijst voor ‘interne mobiliteit’ is aangewezen. Daarbij wordt voor mensen wiens job bij het provinciebestuur verdwijnt of overgeheveld wordt, toch nog een andere plaats gezocht binnen de provinciale diensten.
Ik hoop dat we het toch over één zaak eens zijn : HET IS TIJD OM TE HANDELEN. Tijd om orde te scheppen in de CHAOS ten voordele van onze ‘ambassadeurs’ , het personeel van de provincie. En vooral ten voordele van een goede provinciale dienstverlening naar de bevolking toe.”

Gedeputeerde Peeters (N-VA) ook onwetend en ongerust

Als zelfs Bruno Peeters (N-VA), gedeputeerde personeelszaken, zegt dat veel nog onzeker is en hij ‘niets kan beloven’…

Hieronder in telegramstijl de antwoorden van gedeputeerde Peeters (N-VA) op de interpellatie
• Ja, er is nog steeds geen volledige duidelijkheid .
• De vragen die gesteld worden zijn terecht, maar moeten eigenlijk aan het Gewest “Vlaanderen” gesteld worden.
• De Provincie doet haar uiterste best om het personeel zo goed mogelijk over te dragen naar Vlaanderen. Wij willen dat de opgebouwde rechten gevrijwaard worden, overgenomen worden.
We hopen alleen maar dat we mee zullen mogen onderhandelen bij de overdracht om die verworven rechten te kunnen verdedigen voor het personeel.
We denken o.a. aan het personeel van de Warande , waar , zoals mevrouw Naert zelf zegt nog helemaal geen zekerheid is.
• Wat de statutarisering betreft. De Provincie heeft gekozen voor een contractuele tewerkstelling en dat heeft zijn nut bewezen in de voorbije jaren. We komen daar niet op terug en we gaan dat niet wijzigen in functie van de transitie.
Trouwens , het zou de ongelijkheid maar stimuleren : wie wel , wie niet. En zelf heb ik er geen van dat de vakbonden dit zouden gesuggereerd hebben.
• Wat de Limbolist betreft weet ik niet wat ze in Vlaams Brabant juist doen , maar hoe dan ook is het daar veel kleinschaliger. Voor Antwerpen is dat niet haalbaar, hoogstens voor een paar mensen.
• Inderdaad, zelfs de financiering is nog niet duidelijk , vb. voor de musea. Maar we werken positief. Bijvoorbeeld in het departement Sport schakelt Vlaanderen nu al onze expertise op het vlak van G-Sport in.
• Ik zal de transitie nauwgezet opvolgen.

Over vaste benoeming en bouwleningen

In de discussie daarna dankt Nicole de gedeputeerde voor zijn eerlijk antwoord. Ze herhaalt dat statutarisering een goede zaak zou zijn om het gehele personeel zekerheid te bieden. Er bestaat trouwens al volop ongelijkheid : verschillende contractuelen slaagden in de examens en komen in aanmerking voor vaste benoeming, maar zij krijgen die niet door de optie van contractuele tewerkstelling en zijn zo benadeeld.
Gedeputeerde Peeters repliceerde dat de vaste benoeming volgens hem veel nadelen heeft. Hij verwijst naar de discussie in het Onderwijs ( ‘En ik kom zelf uit het onderwijs’) waar heel wat directeurs zeggen dat ze niet werkbaar is.
Nicole antwoordde van haar kant: “Ik ken die discussie – ik heb ook de kranten gelezen – maar die ze is niet nieuw. Er zijn ook veel directeurs in het onderwijs die wel voor vaste benoeming zijn. En wat als een paal boven water staat is dat ze veel meer zekerheid geeft aan de werknemer. Bewijs? Als je wil bouwen en je stapt naar een bank voor een lening dan ga je die veel sneller krijgen als ze weten dat ge vaste job hebt bij de Overheid.”

Om te illustreren hoe groot de onzekerheid is voor veel personeelsleden kunnen we nog verwijzen naar de eerlijke maar wel alarmerende conclusie van de gedeputeerde voor personeelszaken, Bruno Peeters (N-VA) op de betreffende commissie: “Ik kan niets beloven”.
Zoveel macht hebben dus de bestuurders van de partij die het allemaal gingen veranderen.
Helaas, blijkbaar niet ten goede.

Voetnoten

(1) Over de overgangsregeling betaling van begin naar einde van de maand bij de stad Antwerpen vernamen we dit: Bij de stad hebben ze, uiteraard bij het personeel zelf, een potje gevonden waarmee ze kunnen bijpassen om de overgang te maken. Zij maakten enkele jaren terug de overgang van opbouw van vakantiedagen in het jaar ervoor naar ‘je werkt het jaar zelf voor de vakantiedagen die je krijgt’ zoals ook bij de provincie nu al het geval is. Maar op die manier zou het statutair stadspersoneel een keer betaling van vakantiegeld en van een jaar vakantiedagen ‘mislopen’. De bedoeling was dat ze dat bedrag zouden uitgekeerd krijgen bij hun pensionering. Dat wordt nu geschrapt. Ze gaan dat geld dus nu uitkeren als loon om de overgang te kunnen maken.
(2) Gezien de totale onzekerheid over de financiering van de provincies, die tot op vandaag aanhoudt, mag men vrezen dat de Vlaamse besparingsregering alvast geen budgetten meer zal voorzien voor mensen die bij de provincie willen blijven maar wiens job ze daar geschrapt heeft. De krant De Tijd meldt dat de provincies het met nog eens 58 miljoen euro (?!) minder zouden moeten doen. Daarover maken we binnenkort een apart artikel.
Maar, zelfs als daar maar een fractie van klopt, dan is het duidelijk dat ook de contractuele werknemers die nu werken voor de grondgebonden materies die bij de provincies blijven, qua behoud van hun job toch ook nog in de gevarenzone komen.