Jonas Geirnaert
Prijs van de Jury Filmfestival van Cannes 2004 (voor de kortfilm Flatlife) en Neveneffecten (vrt-tv)
‘Beste Kris,
Eind deze zomer had je me gevraagd of ik een deel van je boek wou lezen, en of ik het zag zitten om na lectuur mijn indrukken neer te pennen. Het eerste deel van je vraag, om een deel van het boek te lezen, is grandioos mislukt. Ik heb het van de eerste tot de laatste pagina uitgelezen.
Voor ik de titelpagina omsloeg wist ik ongeveer wie Kris Merckx was, wat Geneeskunde voor het Volk was, en ook had ik gehoord over de strijd met de Orde van Geneesheren. Maar pas bij het omslaan van de laatste pagina besefte ik ten volle wat voor een fenomenale verwezenlijkingen er bereikt zijn in sinds die 4de januari van 1971, lang voor mijn geboorte. Mijn bewondering voor jou, je collega’s en die ontelbare vrijwilligers steeg bij het omslaan van elke bladzijde.
Meer dan eens moest ik denken aan de magistrale documentaire “Persona Non Grata” die Fabio over zijn vader Frans Wuytack maakte, de priester-guerillero-syndicalist-beeldhouwer-echtgenoot-en-vader, die zijn leven lang gestreden heeft voor een meer rechtvaardige wereld. In zijn en jouw levensverhaal herken ik hetzelfde diepgewortelde engagement, de weigering om machteloos toe te kijken bij onrecht, en niet het minst: de koppige vastberadenheid van een overtuigd marxist (en ‘koppig’ staat hier als ondubbelzinnig compliment).
Wat mij opviel in het boek, is de menselijkheid waarmee je over je beroep schrijft. Ik lees niet enkel over ziektes, klachten en symptomen, maar vooral over mensen. Mensen van hier en overal ter wereld, met een geschiedenis en een verhaal. Je stelt ook niet enkel de diagnose van je patiënten, maar meteen die van een ziekmakende maatschappij waar winst op de eerste plaats komt.
Er straalt trouwens een zekere bescheidenheid uit je boek. Je laat geen gelegenheid ongebruikt om de mensen om je heen te bedanken, en je schrijft openhartig over fouten die je gemaakt hebt. Maar laat ik het dan zeggen: Kris, je mag – in eigen persoon – geweldig, geweldig fier zijn op wat je verwezenlijkt hebt.
P.S. Wat zei de uitgever van Dokter van het Volk tegen Kris Merkcx? – “Druk, druk, druk!” Kameraadschappelijke groet – Jonas.’
Kris Merckx - stichter GVHV, ex-provincieraadslid PVDA 