Kris Merckx – stichter GVHV, ex-provincieraadslid PVDA

Voor alle duidelijkheid: Wij gunnen de vele fans van Tomorrowland (TML) hun plezier. Maar, als PVDA, zijn we tegelijk ook altijd opgekomen voor de belangen van de omwonenden die belangrijke hinder ondervinden van dit festival. Dit laatste werd op donderdag 23 maart compleet genegeerd door het provinciebestuur (N-VA, CD&V en sp.a). Ze gaf ID&T, de firma achter TML, de toestemming om tot en met 2033, ieder jaar twee weekends na elkaar een festival te organiseren. Dit alles zonder enige voorafgaande bevraging, laat staan instemming, van de buurt. In onderstaande interpellatie verzette de PVDA zich hiertegen. Ze eiste ook dat ID&T, naar het voorbeeld van de organisatoren van het Lollapaloozafestival in Berlijn, hotelkosten zou vergoeden voor omwonenden die aan de hinder willen ontkomen. Met een artikel uit De Tijd toonde ik ook aan dat het dubbelfestival is doorgeduwd om de winsten van ID&T, na het wegvallen van de buitenlandse TML-edities, toch op peil te houden.

Hieronder volgt mijn interpellatie. Daarna weerleg ik ook nog twee punten uit de communicatie van het provinciebestuur daarover. Bijvoorbeeld dat de ticketdeal ‘maar om een 70-tal gratis tickets’ zou gaan (in werkelijkheid 400). En dat de raadsleden die verdienen omdat ze met zijn 72 allemaal lid zijn van de Raad van Bestuur van De Schorre (inderdaad op papier, en slechts sinds 2015). Verder antwoord ik ook op de opmerking of het niet vreemd is dat de PVDA vindt dat een werkbezoek van een echte Toezichtscommissie dan weer wel kan vergoed worden. Een hele boterham dus. Journalistiek was het beter geweest het op te splitsen. Maar de tussentitels helpen om er een thema uit te pikken. En op deze wijze zijn alle elementen over het dubbelfestival voor de geïnteresseerden samengevat in een artikel. Het begint met deze toespraak:

“Mevrouw de gouverneur
Voorzitter,
Collega’s,

Mijn nieuwe tussenkomst over dit onderwerp heeft hetzelfde uitgangspunt als de vorige:
De PVDA gunt de fans van Tomorrowland hun plezier maar vindt dat we tegelijk op de belangen moeten ter harte nemen van de omwonenden die belangrijke hinder ondervinden van dit megafestival.

Welnu naar dit laatste is totaal niet omgekeken bij het geforceerde doorduwen van het voorliggende voorstel om ID&T, voor een periode van maar liefst 17 jaren, toelating te geven elk jaar een dubbelfestival van Tomorrowland te organiseren (tot in 2033). Het bedrijf krijgt daarvoor, opbouw en afbraak inbegrepen, grote delen van het terrein gedurende tien weken ter beschikking, en dat in volle vakantieperiode.
De hinder voor de omwonenden dient nochtans wel ter harte genomen te worden door de overheid. Omdat hij ernstig is.

Nora’s festivallogés: ‘Hoe hou jij dat vol?’

Ik citeer uit het bezwaar dat een inwoonster indiende tegen de aanvraag tot milieuvergunning voor het dubbelfestival. Mevr. Nora Offeciers – die ik met naam mag vernoemen – begint met te beklemtonen: “Ik ben niet tegen het festival. Ieder jaar heb ik kinderen, neven en nichten en vrienden van hen, die naar het festival gaan en bij mij komen slapen.” Ze kan dus alvast niet weggezet worden als een verzuurde tegenstandster van festivalplezier. Net als wij, kan ook zij dus, instemmen met de grote groep mensen van Boom en daarbuiten die de positieve kanten van het festival zien, onder meer de aanwezigheid van vooral jonge mensen uit vele landen en de vaak vriendelijke sfeer. Maar mevr. Offeciers en vele anderen vragen terecht ook aandacht en zorg voor de andere kant van de médaille. Ik citeer haar: “Als die familieleden en vrienden festivalbezoekers hier dan, tijdens de uren van het festival, aanwezig zijn krijg ik iedere keer dezelfde opmerking: “Nora, hoe hou jij dat vol?” En ze vervolgt met een sfeerbeeld van de hinder: “Ik woon in de Dirkputstraat. Het hoofdpodium staat op 500 meter (in vogelvlucht) van mijn voorgevel. De weg van en naar de camping op 50 meter van mijn achtergevel. In de milieuaanvraag staat dat het over 3 dagen gaat, bij mij gaat het over 4 dagen festival! Donderdag is er al “the gathering” op de camping. Dan kunnen we niet slapen. Het lawaai stopt echt niet om 1 uur maar gaat de hele nacht door! Tijdens het festival vliegt er om de 5 minuten een helikopter boven het huis, de glazen trillen uit de kasten. Vorig jaar heeft men beslist om de bassen van het hoofdpodium, die voeger bij de grond stonden, op 20 meter hoogte te hangen. Dit geeft nog meer geluidsoverlast. Tijdens de festivaldagen kunnen we niet slapen. Het festival stopt om 1 uur, maar het lawaai op de camping duurt de hele nacht. Mijn zoon, die op het eerste woont, gaat weg als hij zelf niet naar het festival kan. Wegens oververmoeidheid maakt hij anders fouten op het werk. Achter onze tuin wordt de laatste 3 jaren een provisoire weg aangelegd van metalen platen waar 8 weken lang dag en nacht over wordt gereden, dus niet alleen tijdens het festival, maar ook voor en na. Als er twee weekends zijn, ook tussen deze weekends! In bijlage mijn vele mails van de laatste 3 jaar over dit nachtlawaai. Iedere keer wordt er beloofd om er iets aan te doen. Iedere keer wordt er niets aan gedaan. In 2016 is deze weg nog een maand lang na het festival gebruikt, met bijhorende lawaaihinder.”

Elk jaar tien weken naast een werf wonen

Iemand uit de Kerremansstraat in Rumst: “Hoewel wij niet het dichtste bij De Schorre wonen, leven ook wij acht weken – en binnenkort zou dat dus tien weken zijn – naast een werf met voortdurend geklop en gehamer.”
Een andere, oudere bewoner schrijft mij: “Dat de bewoners van Boom en omliggende gemeenten dit jaar twee weekends zullen geteisterd worden door oorverdovende muziek en overlast met alle gezondheidsproblemen daaraan verbonden kan de politici blijkbaar niets schelen, enkel het grote geld is belangrijk”.
Deze morgen kreeg ik, en wellicht u ook, nog deze mail: “Aan de Antwerpse provincieraadsleden. Mogen wij u vragen de toelating voor 15 jaar dubbeledities van Tomorrowland NIET goed te keuren, en de vorige overeenkomst, die slechts 5-jaarlijks dubbeledities toestond, te behouden. Indien u toch zou besluiten tot meerdere eer en glorie van de portemonnee van ID&T voor de nieuwe overeenkomst te kiezen, zorg er dan voor om de burgers die van de overlast ‘genieten’, financieel te compenseren, bv. voor de weekendjes die ze moeten boeken om de streek nu al gedurende 2 opeenvolgende weekends te ontvluchten.” Ook andere mensen uit de buurt bevestigden mij: ‘De helft van onze straat ziet geen andere oplossing dan twee weken weg te trekken’. De mail bevat het verslag van een controle van de geluidsmetingen die in 2016 gebeurden met de bewijzen van een rits overtredingen van de opgelegde normen. En hij besluit: “Moge dit onderzoek van de geluidsmetingen u toch nog even laten nadenken over uw stemgedrag in de provincieraad.
Met veel dank namens:
– de ouders van kinderen die niet zullen kunnen slapen
– de eigenaars van honden, paarden en andere dieren die opgehokt moeten worden omdat ze gek worden van het lawaai
– de jongeren die ter plekke een gehoorbeschadiging oplopen
– de omwonenden wiens servies in de kast kapottrilt
– de hart- en andere patiënten die er gevoelig aan zijn en wiens hartritme en bloeddruk de hoogte ingaan door het gebonk
– en dit alles in een straal van meer dan 10 km windafwaarts.

Lollapaloozafestival betaalt hotelforfait/dag, TML kan dat ook

Als u dit hoort, waarde gedeputeerden, kan u toch niet anders dan te erkennen dat u er zwaar fout aan deed niet in te gaan op mijn voorstel van september om dit dubbelfestival alvast in 2017 niet door te drukken en eerst grondig de buurt te bevragen of zo’n jaarlijks dubbelfestival haar draagkracht niet ver overschrijdt – wat ongetwijfeld het geval is (zie hier in het stenografisch verslag, blz. 233 – 239, vooral blz. 235). U deed dit dus niet maar splitst de buurt nu wel, zonder overleg, voor maar liefst de 17 komende jaren, een dubbeleditie door de maag. Nochtans had gedeputeerde Bruno Peeters (N-VA in december 2013, toen toelating werd gegeven voor de jaarlijkse organisatie van een festivalweekend en mogelijks een dubbelfestival bij lustrumedities, uitdrukkelijk gesteld dat hiermee de grens voor De Schorre allicht bereikt was (zie stenografisch verslag, blz. 49). Burgemeester Jeroen Baert van Boom (N-VA) stelde toen zelfs formeel dat er tijdens zijn legislatuur (tot en met 2018) in geen geval nog een dubbelfestival zou doorgaan. Beloften die blijkbaar niets betekenden. Het grote geld regeert het land.

Ik ben genoeg realist om te beseffen hoe ID&T ons voor voldongen feiten heeft geplaatst door vanaf januari al alle tickets voor een dubbelfestival uit te verkopen. En dat het onmogelijk is om de 180.000 tickets voor het tweede weekend nog te annuleren en zo evenveel mensen kwaad te maken. U bent voor die situatie verantwoordelijk omdat u daar niets tegen hebt ondernomen, ondanks de beweringen hier nog herhaald in september en januari dat er nog niets beslist was. Het minste wat u voor dit jaar nog kan doen is uw miskenning van de problemen van de omwonenden een beetje goed te maken door ons eerste amendement bij dit agendapunt 7.1 goed te keuren.

Dit luidt: “ De provincieraad geeft het directiecomité van APB De Schorre de opdracht om binnen de maand met ID&T een overeenkomst te sluiten waarbij aan de directe omwonenden, die dit wensen, tijdens elk festivalweekend een hotelverblijf wordt aangeboden of een forfaitaire vergoeding voor hotelkosten, dit naar het voorbeeld van de regeling toegepast door het Lollapalooza-festival in Berlijn. Deze overeenkomst dient ten laatste eind mei 2017 ingepast te worden in een nieuwe gebruiksovereenkomst, zodat zij vanaf het eerstkomende festivalweekend van toepassing kan zijn.”
Als toelichting bezorgde ik u dit artikel uit de Berliner Zeitung over de regeling die de organisatoren van het Lollapaloozafestival in het historische Treptower Park (met ook 70.000 bezoekers) vorig jaar uitwerkten. Zij nodigden honderden gezinnen uit de onmiddellijke buurt uit, om drie nachten te verblijven in een door haar afgehuurd viersterrenhotel met grote familiekamers en waar ook huisdieren welkom waren. Wie verkoos om zelf een hotel te zoeken kon rekenen op terugbetaling van de kosten voor verblijf in een eenpersoonskamer aan 82 Euro en in een tweepersoonskamer aan 92 Euro per nacht ontbijt inbegrepen en verder ook de kosten voor parkeerplaats en huisdier. In Berlijn kon de zaak nog in orde gebracht worden einde juli 2016, minder dan anderhalve maand vóór het festival (10-11/9). Het directiecomité van APB De Schorre (in casu de deputatie) moet hiertoe ook in staat zijn. Gezien de Tomorrowlandweekend(s) einde juli plaats grijpen, dus in volle hoogseizoen, zal het hotelforfait wellicht wat hoger moeten liggen dan voor het Lollapaloozafestival dat in september plaats heeft. Maar als je de evolutie ziet van de prijzen van de tickets (en vooral van de VIP-arrangementen), kan dit voor TML (360.000 bezoekers) geen probleem zijn. (Gezien het TML-festival niet in september maar in juli – in volle hoogseizoen – plaats vindt, zal het hotelforfait wellicht hoger moeten liggen dan in Berlijn, km).

Gratis dure tickets voor politici = zelfbediening

Collega’s,

In een tweede apart amendement stellen wij u voor de gratis festivaltickets voor de gedeputeerden en provincieraadsleden af te schaffen. Het is een kwestie van politieke ethiek en zindelijkheid.
En dat ook anderen daar zo over denken kan u deze ochtend lezen in een kranteneditoriaal onder de titel ‘N.V. Zelfbediening slaat weer toe’.

Gratis tickets voor politici die beslissingen moeten nemen over overeenkomsten met de festivalorganisatoren vormen de facto een vorm van beïnvloeding en belangenvermenging of wekken op zijn minst het vermoeden daarvan. Ze zijn ontoelaatbaar en, op een ogenblik dat de graaicultuur in de politiek in het vizier ligt, zijn ze extra ongepast. En geef toe: de vergoedingen die wij als provincieraadsleden voor ons werk ontvangen zijn een meer dan behoorlijke bijverdienste die ons toelaat zelf de tickets voor onze ontspanning te betalen.
Het is dan ook onbegrijpelijk dat de nieuwe gebruiksovereenkomst voorziet dat het provinciebestuur dagtickets voor het festival ‘koopt’ om ze gratis te verdelen onder de 72 provincieraadsleden (à rato van 2 tickets per raadslid) met inbegrip van de zes gedeputeerden die, ook zoals vroeger, elk nog een veel groter aantal tickets krijgen om ze naar believen uit te delen in het kader van hun ‘netwerking’. Bij het dubbelfestival van 2014 ontving het provinciebestuur gratis tickets ter waarde van 42.000 euro, dus meer dan 400 tickets om weg te geven.
Dat het systeem van gratis tickets behouden blijft, staat niet uitdrukkelijk in de nieuwe overeenkomst. We kwamen het slechts te weten door navraag op de commissie. Tot op dit ogenblik is noch het aantal, noch het type, bekend van de dagtickets die de provincie gaat kopen. Inclusief de bijkomende kosten is de waarde van een gewoon dagticket 115 euro, van een ‘pleasure’-ticket 145 euro en een ‘comfort’-ticket 175 euro. Om welke type tickets gaat het? Hoeveel en aan welke prijs? In geval van een gewoon dagticket vertegenwoordigen 2 tickets een waarde van 230 euro, in geval van een ‘comfort’-ticket 350 euro. Cadeaus waarvoor je, als je ze bijvoorbeeld met dienstencheques, moet verdienen al 25 tot 38 uren moet werken om met zijn tweetjes naar Tomorrowland te gaan. En dan heb je daar nog niets gedronken of gegeten. Ik reken er op dat gedeputeerde Peeters over aantal en bedrag van de gratis tickets klaarheid zal scheppen. We vernamen dat Tomorrowland het bedrag dat de provincie besteedt aan de aankoop van deze tickets, mag aftrekken van de 630.000 euro gebruikersbijdrage die ze jaarlijks aan De Schorre moet betalen voor een dubbelfestival. Dat betekent dat politici op kosten van de belastingbetaler naar het festival kunnen gaan. Geef toe dat dit niet kan en deel hier en nu dus mee dat u dit systeem afschaft.

Opbrengst voor provincie? Nog minder transparantie dan in 2013

Via de gratis tickets zijn we beland bij de nieuwe gebruiksovereenkomst, die dus toelating wil geven voor 17 jaren dubbelfestivals. Die staat – en dat is echt niet transparant en democratisch – straks geagendeerd in de besloten vergadering. Wij stellen voor dat punt uit te stellen. Een dergelijk verreikend contract kan niet afgesloten worden zonder grondige bevraging van en instemming van de omwonenden. Indien het toch voorgelegd wordt zullen wij dan ook tegenstemmen.
Een bijkomend argument daarvoor is dat de gebruikersovereenkomst onvoldoende de financiële belangen van de provincie en haar inwoners behartigt. Het gaat hier om amateuristisch haastwerk met als uitgangspunt de financiële imperatieven van ID&T.
Bij de vorige gebruiksovereenkomst kregen we op zijn minst nog een samenstelling van de gebruikersbijdrage (zie onderstaande foto).

Deze keer is zelfs dat niet gepreciseerd. Voor hoeveel euro’s gratis tickets zitten daar in? Zit de terugbetaling van de helft van de overbodige 2 miljoen euro subsidie voor de veel te dure kunstbrug, à rato van 100.000 euro per jaar gedurende 10 jaren daar ook nog in tot in 2023?
Er is gezegd dat als uitgangspunt voor het berekenen van de gebruikersbijdrage vertrokken is van de 2 euro per bezoeker die De Schorre voor elk evenement vraagt. Maar hier gaat het niet om evenementen zoals het Schorremorriefestival voor kinderen (inkom 5 euro) of om de Planten- en ambachtendag (inkom 2 euro). Hier gaat het om een mega-evenement met megaprijzen die de laatste 8 jaren met 10 à 23% per jaar stegen.

2014: 2 miljoen dividend voor 2 aandeelhouders

Ik vroeg in de commissie of men de bedrijfsgegevens van ID&T had laten onderzoeken. Het antwoord was neen. Wel een blik op de balans van ID&T België van het jaar 2014, met de eerste dubbeleditie toont ons een omzet van 71 miljoen euro en de uitkering van 2 miljoen dividend, een pure winstuitkering, aan de 2 aandeelhouders. Dat is 1 miljoen voor elk van hen, verdiend op een jaar. Het jaar erna zien we een toename van de beleggingen tot 4 miljoen euro.
Kan men dan akkoord gaan dat de hele provincie van de meerwaarde die op haar terrein geproduceerd wordt minder krijgt dan 2 individuele aandeelhouders?
Bij zo’n megadeal met een mega-organisatie laat men zich adviseren door bedrijfsanalysten over wat een rechtvaardige prijs is voor de eigenaar van deze unieke festivallocatie. Topvoetballers laten zich omringen door gespecialiseerde managers om het onderste uit de kan te halen (overigens decadent te veel). Maar als wij met een groot bedrijf onderhandelen doen we geen beroep op financiële specialisten, niet om het onderste uit de kan te halen maar wel om ons rechtvaardig deel te bekomen van de grote winsten die het met haar megafestival op ons terrein creëert. We bedenken dan zelf dat het formuletje van 2 euro per bezoeker ook kan gelden voor een miljoenenevenement.

Dubbeleditie in Boom wegens… blokkering buitenlandse expansie TML

Het uitwerken van een voordelige en billijke gebruiksovereenkomst daarvoor vraagt tijd en deskundigheid. In de plaats daarvan zagen we hier forcing en haastwerk. Waarom? Is dat om Boom nog meer op de kaart te zetten? Daarvoor is echt geen tweede weekend nodig. Neen, de reden lezen we in een artikel in De Tijd van 2 december. Onder de titel ‘Amerikaanse eigenaar blok aan been van Tomorrowland’ vernemen we daar dat het zakenimperium SFX van de miljardair Robert Sillermann, waarmee Tomorrowland verbonden is, in slechte papieren zit. SFX diende bescherming tegen zijn schuldeisers aan te vragen, het zogenaamde chapter 11. De Tijd vervolgt: “Vanaf 2012 deed Sillerman de ene overname na de andere. Ook ID&T, de Nederlandse holding boven Tomorrowland, belandde in zijn portefeuille. De Belgen van ID&T, de broers Manu en Michiel Beers, bekwamen dat hun festival buiten de deal werd gehouden. Een goede zaak, zo leek het toch. Tomorrowland bleef zo 100 procent Belgisch. Tegelijk kon Tomorrowland van het geld en het netwerk van SFX gebruikmaken voor de ontwikkeling van zijn ‘buitenlandverhaal’. De adder onder het gras was dat SFX contractueel exclusiviteit eist en dus is het Tomorrowland verboden om in landen waar de Amerikanen actief zijn met andere partners of promotoren samen te werken. Dat is een probleem, aangezien Sillerman met SFX in de hele wereld overnames deed in de dancescène. Overal waar Tomorrowland iets wil proberen, botst het op SFX-gerelateerde bedrijven (die, buiten België, de exclusiviteit bezitten voor het gebruik van het concept en de naam ‘Tomorrowland’, km).” Wegens de problemen van SFX, eisen die bedrijven het maximum. Daardoor, aldus De Tijd, “komt er volgend jaar geen derde editie van Tomorrowland Brazil in São Paulo. Ook de toekomst van TomorrowWorld in Atlanta is hoogst onzeker. (…) De Amerikanen lijken een gigantisch blok aan het been van de Belgen. Tomorrowland mag van geluk spreken dat SFX niets in de pap te brokken heeft in ons land. Voor de ambitieuze oprichters van Tomorrowland, de broers Manu (foto) en Michiel Beers uit Ranst, moet het een zware slag zijn dat de buitenlandse groeiontwikkeling van hun festival noodgedwongen stilvalt.” En De Tijd besluit: “Het is daarom ook geen toeval dat de Belgische editie volgend jaar opnieuw twee weekends krijgt, zoals bij de verjaardagseditie in 2014.”
Hier staat het dus zwart op wit: De forcing van de nieuwe, slechte, gebruiksovereenkomst is ingegeven door financiële imperatieven. Door de winst eerst te plaatsen en niet de mensen. Het omgekeerde van waar een overheid voor zou moeten zorgen, nl. ‘eerst de mensen niet de winst’.

Globaal belang provincie behartigen

Bij de baten voor de provincie verwijst men ook naar het engagement van ID&T om in de komende 17 jaar 8,5 miljoen investeringen uit te voeren op De Schorre, aan een gemiddelde van 0,5 miljoen euro per jaar. Het besluit 4.18 van vandaag geeft een verlof tot bouwen van een eerste reeks van 5,8 miljoen investeringen in de komende jaren.
Uit de toelichting blijkt dat ze opnieuw vooral gericht zijn op het meer efficiënt en kostenbesparend maken van opbouw, afbraak en verloop van het festival en op een betere festivalbeleving met meer comfort. Op zich hebben we daar niets tegen.
We zullen ons op dit punt wel onthouden. Niet tegenstemmen omdat we erkennen dat verschillende reeds gedane investeringen het centrale deel van De Schorre verfraaid hebben. Maar we stemmen niet voor omdat we vinden dat de aanwending van de investeringsmarge die het festival genereert, moet vertrekken van de globale noden van het domein doorheen heel het jaar, ten gunste van alle bezoekers, en niet alleen van hen die naar het festival kunnen.
Waarom geen deel van dit bedrag investeren in de uiterst noodzakelijke renovatie van brasserie, met aanpalende binnenspeeltuin en zalen? Die investering werd in 2013 geschrapt om de overbodige megasubsidie voor de kunstbrug mogelijk te maken. Waarom het nu nieuw gegenereerde geld niet voor een belangrijk deel aan te wenden voor die renovatie?
Naast De Schorre ligt ook een groot natuurgebied, eigendom van de provincie, de Kleiputten van Terhagen. Om daar duurzame natuurbeleving mogelijk te maken zijn belangrijke investeringen nodig. Ook daar zou een deel van het geld voor kunnen dienen. En al zeker als de provincie een redelijker, hoger bedrag bedingt.
We wezen ook al op de mogelijkheid om met de nieuwe inkomsten een deel van de sociale en culturele schade te herstellen die werd aangericht door de afbouw van het Gouverneur Kinsbergencentrum (voor kinderen met ontwikkelingsstoornissen en autisme), de sluiting van Modem, het communicatiehulpmiddelencentrum voor gehandicapten, en de afschaffing van het gratis festival Mano Mundo.
Het investeringsplan moet m.a.w. de globale noden en prioriteiten van De Schorre en de provincie als uitgangspunt nemen.
Ik hoop dat u onze voorstellen die gericht zijn op een evenwicht en verzoening tussen de belangen van de festivalgangers enerzijds den die van de omwonenden en de provincie anderzijds, gunstig zal onthalen.
Ik dank u bij voorbaat.”

Njet op al onze vragen, althans… voorlopig

In zijn antwoord verwierp gedeputeerde Bruno Peeters ((N-VA), mét steun van zijn coalitiepartners CD&V en sp.a, onze bezwaren en ook de voorstellen voor compensaties voor de omwonenden. Het grote geld regeert het land. En op dat vlak zien we alvast geen verandering, wel integendeel.

Nochtans kregen we na onze interpellatie nieuwe berichten dat onze voorstellen aansluiten bij de eisen van de omwonenden. Zo schrijft een bewoner van de wijk Hoek ons over de buurtvergaderingen die TML deze week (ná de beslissing) organiseerde: “Als bewoner vlakbij De Schorre ben ik blij met jullie begrip en steun tegen het verlenen van de provinciale vergunning aan Tomorrowland voor het organiseren van hun twee-weekend-festival tot 2033. Inderdaad hebben heel veel buurtbewoners last van dit evenement. Ikzelf verdwijn gedurende deze weekends maar op de wijkvergaderingen merk ik dat heel wat buurtbewoners dit niet kunnen/willen en zich enorm ergeren aan de overlast.” Voortbouwend op deze groeiende stemming denk ik dat het mogelijk is om de betaling van de hotelkosten af te dwingen en bepaalde beslissingen in de komende jaren ook terug te draaien. Mogelijk in de richting van een consensus die in de voorbije jaren gegroeid was: OK voor een festival per jaar, en mogelijks een dubbele lustrumeditie, maar niet elk jaar 2 weekends. Zeker in het geval van uitwijkcompensaties kan die overeenstemming dan nog groeien.

Hieronder, over drie punten, nog enkele verduidelijkingen en correcties bij de communicatie van het provinciebestuur over mijn interpellatie.

Geen 70 maar ruim 400 gratis tickets voor politici

In de pers verschenen berichten dat het pakket gratis tickets voor de 72 provincieraadsleden (met inbegrip van de zes gedeputeerden) 16.000 euro zou bedragen. Namelijk 2 tickets per raadslid aan 110 euro per stuk = 144 x 110 = 15.840 euro.
De woordvoerder van gedeputeerde Peeters meende dit aantal nog te moeten minimaliseren: “Minder dan de helft van de 72 raadsleden vraagt die tickets ook daadwerkelijk op” (HLN, 24/3).
Indien dat zo zou zijn, wel dan kan men alleen maar besluiten dat er dan nog ruim 350 tickets overschieten die de gedeputeerden, en de kringen rondom hen, naar believen kunnen uitdelen.
Zoals gezegd wil het bestuur nu – heel intransparant – niet meer het bedrag meedelen dat ze jaarlijks gaat besteden aan de ‘aankoop’ van gratis tickets (bedrag dat ID&T mag aftrekken van zijn huurprijs of ‘gebruikersbijdrage’). Bij de gebruiksovereenkomst van 2013 zat er nog wel een document dat de samenstelling van deze gebruikersbijdrage gedetailleerd weergaf (zie facsimile hierboven). Bij gebrek aan openheid over het nieuwe bedrag gratis tickets, mogen we er dus van uitgaan dat het, na de toelating van twee weekends elk jaar, niet minder zal zijn dat wat bij de dubbeleditie van 2014 werd gegeven. Wel, toen vertegenwoordigden de gratis tickets 32.000 (voor het eerste weekend) + 10.000 euro (voor het tweede weekend) in totaal 42.000 euro. Neem dat die gerekend werden aan 82,5 € + treasure-armband 9,5 € = 92 euro per ticket (indien het om een gewoon dagticket ging; prijzen van 2014). 42.000 : 92 = 454 gratis tickets. In de veronderstelling dat alle gewone raadsleden (72 – 6 gedeputeerden = 66) 2 tickets zouden gevraagd hebben (dus 132) dan schoten er dus nog meer dan 300 tickets over voor de ‘netwerking’ van de zes gedeputeerden. Het moet dus om meerdere tientallen tickets gaan voor elke gedeputeerde. Verschillende mensen signaleerden mij dat ze vriend(inn)en of kennissen van gedeputeerden kennen die een van die gegeerde tickets ontvingen. In het verleden is altijd onze vraag afgewezen om een lijst ter inzage te leggen van de ontvangers van de gratis tickets en bij wie ze finaal terecht gekomen zijn (om het ingeroepen argument van ‘nood aan netwerking’ te beoordelen). De gecontroleerde verdeling van een aantal gratis tickets aan verdienstelijke en betrokken medewerkers van de provincie kan volgens ons wel op voorwaarde dat het transparant gebeurt.

Alle 72 ‘lid van Raad van Bestuur’? Op papier, ja.

Een ander argument van de meerderheidspartijen om de gratis tickets te verdedigen luidde: “Omdat de 72 provincieraadsleden ook in de Raad Van Bestuur van domein De Schorre zetelen, hebben ze daar recht op want zo kunnen ze zien wat er op het provinciedomein gebeurt’.

Vooreerst nog dit. Vroeger zijn die gratis tickets nooit voorgesteld als een middel om ter plaatse toezicht uit te oefenen (mét… partner of vriend?). Die tickets werden gewoon aangeboden als een relatiegeschenk, een extraatje dat speciaal voor de provincieraadsleden bedongen was. En ze zijn dat nog altijd.
Overigens kon het argument dat alle 72 raadsleden lid zijn van de Raad van Bestuur (RVB) van het Provinciaal Recreatiedomein De Schorre (PRDS) tot en met 2014 nog niet aangehaald worden.
Tot dan bestond die RvB slechts uit (een deel van) de 13 leden van de Commissie recreatie, sport en toerisme.
Maar ja, het klopt dat vanaf 2015 ‘alle’ 72 provincieraadsleden lid zijn geworden van de RvB. Maar dat is in de feiten een louter formele kwestie. Vanaf dat jaar zijn immers een 14-tal vroegere provinciale vzw’s, buitendiensten, gewone provinciale bedrijven enz. omgevormd tot ‘Autonome Provinciebedrijven’ of APB’s. En heeft men ineens, voor al die APB’s alle provincieraadsleden tot Raad van Bestuur gemaakt met de deputatie als directiecomité. Die ‘raden van bestuur’ grijpen plaats, in besloten vergadering, na de publieke zitting (als iedereen vaak al moe is, en er geen publiek toezicht meer mogelijk is). Praktisch gevolg: in 99 % van de gevallen beperkt zich dat tot het voorlezen van de titel van een besluit (wel al in gerelateerde commissie voorgesteld en soms bediscussieerd) of van formele notulen (behalve de inhoud van besluiten en stemresultaten staat er niets in die verslagen gezien er bijna nooit discussie meer is). De transparantie, inhoudelijke bespreking van de besluiten en het politieke debat leiden serieus onder het formalistische, gecentraliseerde, niet publieke; karakter van die Raden van Bestuur. En de PVDA houdt al 2 jaren lang niet op dat aan te klagen en wordt daarbij (soms) gedeeltelijk gesteund door Open VLD.

Werkbezoek Toezichtscommissie mag vergoed

Als alternatief voor tickets om gratis mee te gaan feesten onder het mom van ‘toezicht’ formuleerden we dit voorstel: “Laat ons een ‘provinciale toezichtscommissie Tomorrowland’ (PTTML) in het leven roepen. Met als doel de naleving van de gebruiksovereenkomst en het goede verloop te controleren. De samenstelling kan beperkt worden tot de 13 leden van de Commissie Recreatie, sport en toerisme onder wiens bevoegdheid het domein De Schorre valt. (Die commissieleden kunnen zich ook laten vervangen door een collega of een externe die meer bij het gebeuren betrokken is). Die PTTML kan, onder begeleiding van iemand van Tomorrowland en van De Schorre (departement Recreatie en Groendomeinen), alvast het eerste jaar, een dubbel bezoek brengen
* op een drukke dag in een van de weken van de opbouw
* op een zaterdag van een van de Festivalweekends….
Daarvoor kunnen de deelnemers dan wel, een door ID&T te betalen, normale zitpenning ontvangen (205 euro bruto) omdat het om verrichte arbeid gaat, in casu een werkbezoek van een halve dag of meer.
Sommige persberichten stelden het voor alsof dat tegenstrijdig was: tegen de gratis tickets zijn maar dan wel een vergoeding vragen voor een werkbezoek van de Toezichtscommissie.
Dat is nochtans niet zo. Ik stelde die werkbezoek-zitpenning voor vanuit mijn ervaring dat slechts bitter weinig raadsleden opdagen voor toezichtscommissies waar geen vergoeding tegenover staat (bv. de Toezichtscommissie voor De Studio/Villanella, om er maar een te noemen). Daar waar de ‘gangbare’ zitpenning van 205 euro bruto (128 euro netto) wel betwist kan worden voor de courante commissies of raden van bestuur die in principe maar een uur of minder duren, is zij voor een werkbezoek van een halve dag of meer wel te verantwoorden. In geen geval stelden de PVDA-raadsleden die zitpenning voor dat werkbezoek voor uit eigenbelang. PVDA-verkozenen geven alles wat ze met hun zitpenningen verdienen boven een mediaan werkersloon af aan de partij. In mijn geval en dat van collega Nicole Naert is dat het integrale bedrag min enkele niet vergoede kosten.
Meer algemeen, ben ik, wat de te hoge vergoedingen van politici betreft, persoonlijk voor een alternatief naar Zweeds model. Daarbij krijgen politici een all-inn-basisvergoeding voor al hun prestaties. Zie deze reportage van RTBF. Uiteraard dienen daaraan voorwaarden gekoppeld te worden van aanwezigheid en andere prestaties. De PVDA pleit er al lang voor dat het inkomen uit mandaten voor de hoogst geplaatste politici begrensd zou worden tot maximaal drie keer het mediane loon.