Kris Merckx – stichter GVHV, ex-provincieraadslid PVDA

‘Vragen over het kostenplaatje van de brug mochten niet gesteld worden.’ Dat lezen we in het verslag van Gazet van Antwerpen over de infovergadering-na-de-feiten die de besturen van de gemeente Boom en de provincie, samen met Arne Quinze, op 20 februari voor de inwoners van Boom organiseerden over de kunstbrug die deze kunstenaar voor Tomorrowland wil bouwen. Dus moeten we die vraag over het kostenplaatje, en vooral over de megasubsidie van 2 miljoen euro die onze armlastige provincie voor deze superrijken opduikelt, stellen daar waar ze thuishoort: in de provincieraad. Des te meer omdat gedeputeerde Bruno Peeters (N-VA) gewoon geweigerd had te antwoorden op mijn nieuwe vragen hieromtrent in mijn interpellatie van 23 januari. (1) Dus zal ik op 28 februari alle niet beantwoorde vragen over de, in de ogen van vele deskundigen onregelmatige, subsidiëring van dit kunstwerk opnieuw stellen. In een parlementaire democratie is een gedeputeerde, net zoals een minister, verplicht om op de interpellaties van verkozenen te antwoorden. Hier volgt de tekst van deze interpellatie die tot doel heeft een concreet en omstandig antwoord af te dwingen. Zodat ook u finaal kan oordelen. U kan de illustraties vergroten door er op te klikken.

Voorzitter,
Collega’s,

Zoals u in het beknopt verslag van de zitting van 23 januari kan lezen, heeft gedeputeerde Peeters bewust geweigerd om de nieuwe vragen te beantwoorden die ik in mijn interpellatie over dit onderwerp opwierp. De interpellatie van een verkozene beantwoorden behoort nochtans tot de ‘de verplichtingen van zijn mandaat’ waarvan hij zweerde, ‘ze getrouw te zullen nakomen’. Het weigeren hiervan bedreigt de rechten van alle verkozenen. Met deze nieuwe korte interventie geef ik de gedeputeerde de gelegenheid om deze tekortkoming recht te zetten. Ik vraag een duidelijk en omstandig antwoord op de hiernavolgende onbeantwoorde vragen.

Veertien klare vragen

Ziehier die 7 hoofdvragen, soms opgesplitst in subvragen.

1. Als men alle kosten voor de vergoeding van de kunstenaar en de realisatie van het kunstwerk optelt komt men minimaal aan 1,15 miljoen euro. Welnu, is het te verantwoorden dat ons provinciebestuur, zonder enige regel of competitie, een miljoen subsidie geeft voor de aankoop van een kunstwerk van een beeldende kunstenaar?
1.1. En dat terwijl de Vlaamse overheid in 2012 slechts 636.000 euro besteedde aan de ondersteuning van ALLE beeldende kunstenaars samen? En minister Schauvliege in 2011 het aankoopbudget voor beeldende kunst, via het MuKHA, zelfs tijdelijk op NUL euro heeft gezet?
1.2. En dat terwijl andere kunstenaars voor een provinciale cultuursubsidie van 500 EUR formulieren moeten invullen en aan tal van voorwaarden moet beantwoorden?

Afgesplitste kosten voor de loutere kunstelementen van de brug. De 180.000 € voor de Zumtobel-verlichting, die een ‘sacrale kathedrale sfeer moet opwekken’ kan daar nog aan toegevoegd worden.

2. Wat antwoordt u op de aanwijzingen dat er in dit dossier gemanoeuvreerd is om, ten onrechte, onder de 3 cumulatieve voorwaarden van de EU uit te komen die een bestuur verplichten tot openbare aanbesteding?
2.1. Is de kostprijs van de offerte, in eerste instantie 9,6 miljoen EUR, teruggebracht naar net onder de 5 miljoen EUR om te ontsnappen aan de Europese drempel waarboven de verplichting tot aanbesteding geldt?
En om op die wijze met 2 miljoen het project met een totale kostprijs van 4,6 miljoen EUR slechts voor 44% te subsidiëren, dus ook net uit te komen onder de Europese grens van 50% subsidiëring waarboven de regels van openbare aanbesteding gelden?

Offerte 1. De totaalprijs wordt geraamd op 9,6 miljoen, waarvan 4,5 miljoen voor brugconstructie.

Offerte 2. De kostprijs daalt tot net onder Europese 5-miljoengrens (4,6 miljoen €). Prijs brugconstructie is gehalveerd. Zonder invloed op veiligheid?

2.2. Bijkomend bij vorige vraag: Dat de gigantisch hoge vergoedingen voor intellectueel eigendom, artistieke bijdrage en communicatie – 1,1 miljoen euro in de eerste offerte – gemakkelijk konden verlaagd worden naar minder dan de helft in de ‘last and final offer’ (413.OOO euro) spreekt vanzelf. Maar hoe kan de kost voor de constructie van de brug zelf – het loutere gedeelte infrastructuur zonder de kunstelementen – van 4,5 miljoen € in de eerste raming dalen naar 1,8 miljoen € in de tweede en finale offerte? En dit zonder dat dit zou schaden aan de veiligheid en stabiliteit van een brug die even lang blijft (45 heischroefpalen)?

2.3. De kostprijs van de eigenlijke civiel-technische infrastructuur (voetgangers- en fietsersbrug) komt, na aftrek van de specifieke uitgaven voor de onderdelen kunstwerk, op 2,9 miljoen euro. Komt de provincie met haar subsidie van 2 miljoen EUR daardoor niet boven de toegelaten 50% subsidiëring?

3. Nog in verband met de provinciale bijdrage aan de kostprijs van het aspect kunstwerk:

3.1. Blijkt uit de zinsnede in het deputatiebesluit van 19/9/2013 – ‘totale kostprijs kunstenproject: 4.487.000 euro (excl. BTW)’- niet duidelijk dat het project in zijn geheel als een kunstwerk werd opgevat? En dat we hier wel degelijk in hoge mate te maken hebben met een kunstensubsidie?

3.2. Waarom werd bij de bepaling van de kostprijs van een door onze overheid gesubsidieerd infrastructuurwerk , met een belangrijk aandeel kunstelementen, voor het concipiëren en realiseren hiervan, niet, zoals gangbaar, een apart ‘kunstenbudget’ afgesproken? Ons provinciebestuur kent deze procedure want het heeft, in een nog niet zo ver verleden, , een op die basis gedaan voorstel afgevoerd wegens ‘te duur’. Meer bepaald het plan om, boven op het bedieningshuis van de nieuwe Scheldebrug in Temse, een kunstwerk van een gerenommeerde buitenlandse kunstenaar te installeren. Nochtans kostte dit ‘maar’ 450.000 euro waarvan 75.000 euro ereloon voor de kunstenaar. Samen met andere betrokken overheden heeft ons provinciebestuur toen beslist dit project niet te realiseren omwille van de te hoge kostprijs.

Maquette van de brug, van bij de aanvang integraal beschreven als ‘kunstenproject’. Maar niet als dusdanig gesubsidieerd.

3.3. Waarom heeft het bestuur aanvaard dat in de offerte apart 143.500 euro kosten worden aangerekend voor ‘communicatie en media’? In feite gaat het hier om publiciteit voor de kunstenaar, zijn galerij en Tomorrowland. Dat kan nooit worden meegerekend in de ‘kostprijs’ van een kunstwerk of een bouwwerk.

4. In verband met de aanvaarding van de door contractant ingediende kostprijs:
4.1. Waarom werd de raming van de kostprijs van het project overgelaten aan de contractant in plaats van aan een van de contractant onafhankelijke instantie?
4.2. Waarom werd deze raming en offerte zo maar aanvaard? Ook voor wat betreft de kostprijs van de pure infrastructuur. Deze overschrijdt vele malen de prijs van vergelijkbare voetgangers- en fietsersbruggen.

5. De vraag naar een precieze oplijsting van de budgetten waarmee de twee miljoen subsidie gaat gefinancierd worden. Welke posten van welke begrotingsjaren worden aangewend? Wordt er een lening aangegaan?

Andere werken op De Schorre geschrapt

6. Welke infrastructuurwerken op De Schorre worden geschrapt om de 2 miljoen EUR te financieren en wat zijn de gevolgen? Klopt het bijvoorbeeld dat de herinrichting van de site Van Herck – waar de brasserie, de buitenspeeltuin en nog een paar lokalen gevestigd zijn – geschrapt wordt?

7. Is de gedeputeerde bereid te erkennen
7.1. dat zijn bewering dat het herstel of de vervanging van de huidige brug hoe dan ook op 1 miljoen EUR geraamd kon worden niet gestaafd is? De geplande studie van het bureau Talboom, over de te nemen keuze en hun respectievelijke kostprijs is immers niet doorgegaan
7.2. dat zijn bewering, later herhaald door zijn woordvoerder, dat ‘de 1 miljoen euro netto die de provincie uitgeeft uit het budget komt dat ze sowieso voorzien had voor infrastructuurwerken in De Schorre’ eveneens onjuist is? In het deputatiebesluit van 19/9/2013 kunnen wij immers lezen: “In het budget 2014 is 100.000 EUR ingeschreven voor ‘renovatie aan de infrastructuur’ op De Schorre die aangewend kan worden voor renovatie van de brug.” (blz. 3). Het ging dus om 100.000 euro en niet om 1 miljoen waarbij niet eens gespecifieerd was dat dit voor renovatie of vervanging van de brug bedoeld was.

Mijnheer de gedeputeerde,

In ons persoverzicht konden we lezen dat ‘vragen over het kostenplaatje van de brug niet gesteld mochten worden’ op de infovergadering die u, post-factum, alsnog samen met het gemeentebestuur en Arne Quinze voor inwoners van Boom hebt belegd. Erg democratisch was dat niet. Maar in geen geval kan u zich onttrekken aan de vragen die hier, in de provincieraad, gesteld worden, over die kostprijs, en vooral over de abnormale gang van zaken bij de toekenning van een reuzensubsidie aan een kunstenproject van een kunstenaar.
Hoofd- en bijvragen opgeteld heb ik u hierover opnieuw veertien nieuwe en klare vragen gesteld. Ik hoop dat u deze keer uw verplichting wel zal nakomen en ons veertien even klare antwoorden zal geven. Zo zullen wij en het publiek over alle gegevens beschikken om zich een finaal oordeel te vormen omtrent de controversie over dit onfrisse dossier.

(1) Beknopt verslag, provincieraadszitting van 23 januari 2014,blz. 23:

De VOORZITTER vraagt aan de heer Merckx om zijn volgende interpellatie te houden. Anders zal hij hem het woord ontnemen.